donderdag 18 januari 2018

Zaterdag 28 oktober 2017


We vertrokken om half 3 met de bus naar Schiphol om daar keurig op tijd met het vliegtuig naar Malaga te vertrekken. 
De vlucht verliep rustig en voordat we het wisten waren we een half uur eerder dan gepland op de plaats van bestemming. Ook op het vliegveld in Malaga verliep alles vlekkeloos. 
We haalden de huurauto op bij Allincarhire waar we een peugeot 308 mee kregen.
Omdat we om 21.45 uur bij het verhuurbedrijf wegreden waren we net te laat om wat boodschappen te kunnen doen. We hadden graag wat drinken en iets te eten voor morgenochtend gekocht, maar dat ging niet meer. We reden moeiteloos naar ons Airbnb huis en werden daar opgewacht door de verhuurster. De auto konden we parkeren op een enorm steile., smalle oprit. Dat was nog best even spannend, achteruit naar beneden met een auto waar we net een kwartier in gereden hadden. Gelukkig ging het allemaal goed. We kwamen de heuvel ook maar met moeite weer op en de rest van de week hebben we de auto maar op een nabijgelegen parkeerterreintje gezet.
Het huis was erg mooi. Veel ruimte en het zag er schoon en goed onderhouden uit. Het mooiste was toch wel het grote terras met loungeset, eethoek en hangmat. 

Omdat we geen boodschappen gedaan hadden en nog wel iets wilden eten reden we naar het centrum van Rincon de la Victoria gereden. Daar vonden we toch nog een kleine supermarkt die volgens mij niet meer open was maar waar we toch nog boodschappen mochten doen en aten we lekkere noodels en gebakken rijst bij Go Asia.


De temperatuur was nog rond de 17 graden en we hebben na het eten nog heerlijk even zitten te lezen op het terras.


Zondag 29 oktober 2017

We zijn ongeveer heel de vakantie rond half 9 opgestaan. We ontbeten met een banaan en gingen daarna op pad. We reden eerst naar de boulevard van Rincon de la Victoria om bij daglicht te zien waar we beland waren. Dat viel niet tegen. Mooie zee, rustig strand, palmbomen en geen toeristen. 



Wel viel ons op dat er erg moeilijk te parkeren is. Er zijn best veel parkeerplekken, maar allemaal bezet. Dit was eigenlijk overal waar we kwamen zo. We hebben gelukkig geen enkele keer echt lang hoeven zoeken, want meestal hadden we het geluk dat er net iemand wegging zodat we die plaats in konden nemen. 



Nadat we over de boulevard gelopen hadden ontbeten we met churros. Het zaakje waar we gingen zitten was niet echt uitnodigend qua gezelligheid, maar had wel een erg authentieke sfeer. Het zat er afgeladen vol met Spanjaarden aan de churros met (erg zoete) chocolademelk of koffie en we konden nog net aan het laatste tafeltje aanschuiven. 




De churros waren prima en met een tevreden gevoel reden we door naar Nerja waar we wilden lunchen.


In Nerja parkeerden we de auto op een groot parkeerterrein en liepen in een kwartiertje naar het strand. Dit bleek een erg gezellige plek. Bij de eettentjes rookten de vuren met pruttelende pannen paella of spiezen met vis en de tafeltjes waren grotendeels bezet. De zee is er prachtig en de baai is omzoomd door hoge rotsen en laagbouw met schattige witte huisjes er tussenin. Langs het strand staan palmbomen, de water is blauw en het strand is een kiezelstrand waar je prima op kunt liggen. Er staan veel bedjes met rieten parasols en je kunt er waterfietsjes met glijbaan huren. In het hoogseizoen zal het er ongetwijfeld te druk en te toeristisch naar ons zin zijn, maar nu was het gezellig.




We aten een lekkere paella bij Chiringuito Ayo. Voor € 7,50 kreeg je een bord vol en als je nog meer wilde kon je langs de pan lopen voor nog een portie (lees hier meer over ons bezoek aan Ayo).



Na het eten reden we door naar het strand bij Maro. Daar konden we heel dichtbij parkeren en liepen we in een paar minuten naar het strand beneden aan de klif. Dit strand was beduidend minder toeristisch dan dat van Nerja. Het is ook iets kleiner en er is alleen een kleine strandtent waar je iets kunt eten en drinken.



We hadden heel enthousiast onze snorkels meegenomen, maar er was niet zo heel veel vis te zien. Het water was ook net niet helder genoeg. Maar we zijn inmiddels ook wel een beetje verwend door onze snorkeltrips in Azie. Het was wel heerlijk om in zee te zwemmen. Het water was weliswaar ijskoud, maar er dreven geen vieze slierten in het water en er waren geen kwallen. Je kunt heel dicht bij de kust al zwemmen omdat de bodem vrij snel afloopt en er staat weinig stroming. Het was ook superlekker weer, zeker 24 graden. Het is zo'n gek gevoel om ineens weer terug in de zomer te zijn, maar zo lekker!



Aan het eind van de middag zaten we nog heerlijk op ons terras en tegen een uur of half 10 vertrokken we voor het avondeten naar El Tentiro, een restaurant dat ons van diverse kanten aanbevolen werd. Obers lopen er rond met borden eten waarbij ze roepen wat ze te bieden hebben. Je kunt dan een seintje geven als je een bepaald bord wilt hebben. Aan het eind van de avond wordt er gekeken hoeveel borden je hebt en die reken je dan af. Het was er alleen zo rustig (lees er zaten 2 mensen) dat we besloten door te rijden naar een volgend restaurant. Ook El Cabra was ons aangeraden en daar zijn we zonder al te veel onderzoek gaan zitten. We bestelden salade van gegrilde paprika, gefrituurde inktvisjes en sardientjes van een spies. De sardientjes waren erg goed, maar de inktvisjes waren baggervet en ongekruid en de gegrilde paprika stelde ook niet echt veel voor. Beetje een tegenvaller dus.



Maandag 30 oktober

Vandaag wilden we naar Malaga. We hadden een goed adresje voor churro's (Casa Aranda) gevonden en gingen dus zonder ontbijt de deur uit. We reden met de auto naar Plaza Mayor , een groot outletcentrum op een half uurtje van ons huis. Daar zit achter het gebouw een klein treinstation waar we de trein namen naar Malaga centrum. Dit is een uitstekende manier om naar Malaga te gaan zonder een parkeerdrama te hebben in de stad. Het kostte ons €8,40 voor 2 retourkaartjes en parkeren bij Plaza Mayor is gratis. De rit duurt 17 minuten


In malaga was de eerste missie Casa Aranda om te ontbijten. De zaak bestaat uit een paar verschillende ruimtes in een steeg en een langgerekt terras. We zaten niet perse heel gezellig, maar het voelde wel erg authentiek allemaal. Overal zaten Spanjaarden churros in de koffie of chocolademelk te dopen, er werd druk gekletst en obers liepen af en aan met versgebakken churros. En de chocolademelk was er echt heerlijk. Deze versie smaakte echt heel erg naar gesmolten chocolade en was niet zo melkerig.



Daarna liepen we door naar de markt: Mercado Atarazanas. De visafdeling is zo goed als gesloten op maandag, maar er bleef genoeg interessants over. Wij vonden het een gezellige, goed gesorteerde markt. We kochten saffraan (€6,50 voor 2 gram) op de markt en wat van de overheerlijke amandelen (zulke krokante, bijna luchtige amandelen, hebben we nog nooit eerder gegeten) bij een notenzaakje achter de markt en slenterden wat door de stad.



Rond lunchtijd liepen we precies in het verkeerde stuk van de stad. We konden geen leuk zaakje vinden om te lunchen. We liepen nog tevergeefs naar het water om te kijken of we daar soms lekker vis konden eten, maar ook daar zat geen horeca. Uiteindelijk vonden we via mijn voorwerk in google maps (ik sla altijd adresjes op van te voren) 1 zaakje in de buurt. Dat zouden we uit onszelf zo voorbij gelopen zijn, maar het bleek een heel gezellige hamburgertent. Het heet Picnic Soho en we aten er er een (Iberico)burger die voor ons eigenlijk iets te rauw was, maar de smaak was prima en we waren blij dat we even uit konden rusten.




Met frisse moed liepen we na het eten naar het Moorse fort Alcazaba. Het is even klimmen de heuvel op, maar je wordt beloond met prachtig uitzicht over de stad en je loopt steeds door het fort dat wij erg de moeite waard vonden.









Aan het eind van de middag liepen we voldaan terug naar de trein waar we na een kwartiertje weer uitstapten bij Plaze Mayor. Het outletcentrum was niet zo aan ons besteed, maar we konden er mooi gelijk boodschappen doen bij de grote Mercadona. Om half 8 zaten we heerlijk op ons dakterras, met een hapje en een drankje en daar was het tot laat in de avond lekker warm.

Dinsdag 31 oktober

Na een ontspannen ontbijtje op het terras gingen we rond half 11 naar Nerja. Daar zou een grote markt zijn. Maarten verheugde zich op een terrasje met een kop koffie en ik op de markt. We konden dichtbij parkeren en hadden al snel door dat we onze verwachtingen iets moesten bijstellen. De markt bleek aan de rand van het plaatsje op een stuk braakliggend terrein te liggen. Geen terras te bekennen dus Maarten ging ook maar mee de markt over. Die bleek vooral te bestaan uit kleding, leer, wat keramiek, fruit en noten en was ook voor mij niet echt interessant.




We hadden het dan ook al snel gezien en reden door naar Frigiliana. Daar stopten we eerst in een minder interessant gedeelte van het dorp. We waren dan vooral onder de indruk van het sportveld wat tegen de kloof aanhing en niet zozeer van het "wonderschone witte dorp".


Toen Maarten toch nog even het dorp inliep ontdekte ik dat we aan de verkeerde kant zaten. We reden een stuk door met de auto, parkeerden in de parkeergarage (eindelijk eens gewoon gelijk parkeerplek) en dronken we koffie voor we omhoog liepen. Heel het dorp heeft witgekalkte huizen wat het een bijzonder uiterlijk geeft.



Er zaten wat leuke winkeltjes en restaurants in het straatje waar we doorheen liepen, maar het dorp is ook wel erg toeristisch. De straten bestaan uit opstaande keitjes en dat ziet er erg mooi uit. We aten in een van de restaurants op een terras met prachtig uitzicht over de vallei. We aten vooral elkaars eten op omdat we allebeide maaltijden erg lekker vonden.



De rest van de middag brachten we door aan het strand van Nerja. We dronken er wat, zaten heerlijk in de zon, aten een ijsje. Kortom, we vierden vakantie.






Vanavond wilden we naar Marroween, een feest ter gelegenheid van Halloween en de oogst van de tamme kastanjes en zoete aardapppels.  Het scheen groot spektakel te worden en er zou een pendelbus rijden vanwege de drukte. We hadden helemaal uitgezocht hoe we met de bus naar Maro moesten, maar omdat we vrij vroeg waren probeerden we het toch met de auto. We waren er al om half 6 en dat bleek veel te vroeg te zijn. We konden dan ook makkelijk parkeren.


Pas om half 7 werd het iets drukker, maar echt veel gebeurde er niet. Er waren vooral veel (schattig) verklede kinderen en later ook wel wat verklede volwassenen.





Er was 1 foodtruck en een paar kraampjes van liefdadigheidsinstellingen. Er stond een schommelschip dat met de hand aangedreven werd voor de kinderen en het vuur werd opgestookt voor de kastanjes en de aardappels. Tegen de tijd dat het klaar was stond er zo'n lange rij dat we daar maar niet in zijn gaan staan. We hebben het tot een uur of 8 volgehouden en ondanks dat een leuke band inmiddels aan het soundchecken was zijn we toch maar vertrokken. Inmiddels was er geen enkele mogelijkheid meer om te parkeren. Het was eigenlijk vooral een heel leuk dorpsfeest als je er woont, maar als toerist hoef je er niet speciaal naar toe. Toch vonden we het wel leuk om gezien te hebben.

We reden naar de boulevard van Rincon de la Victoria om te eten en daar was het enorm druk met verklede mensen. Wat ze gingen doen of waar ze vandaan kwamen was niet helemaal duidelijk, maar ze vierden overduidelijk Halloween. We maakten de slechtste keuze ever door een pizzeria uit te kiezen om te gaan eten. Het liep er toen we eenmaal zaten vol met grote schreeuwende kinderfamilies en het eten was echt heel erg slecht.


We waren blij toen we rond een uur of 10 met ons boekje op ons terras zaten. Het was geen slechte dag, maar mochten we hem overdoen hadden we toch wel een paar dingen veranderd. Maar het was wel weer heerlijk weer vandaag. Wat is het genieten zeg, 25 graden en strakblauwe lucht!

Woensdag 1 november

Vandaag wilden we naar Ronda. Dat is een plaatsje met een grote kloof dwars door het dorp.
We stopten onderweg bij een begraafplaats in Malaga die we na alle lovende verhalen in de boekjes wat tegen vonden vallen.





We reden naar Ronda via de Garganta del Chorra, een gigantische kloof in een prachtige omgeving. Bij een hotel dronken we wat in de zon met uitzicht op de kloof.





Toen we weg gingen kwam er een visschotel voorbij die er zo lekker uit zag dat we bijna besloten om er te lunchen. Achteraf gezien hadden we dat beter kunnen doen, maar op dat moment besloten we dat het leuker was om in Ronda te lunchen.




Het landschap na Garganta del Chorra was buitenaards mooi. We stopten onderweg meerdere keren om foto's te maken.







Aangezien het halverwege de tocht naar Ronda al 2 uur was en we nu toch wel echt trek kregen, stopten we bij een enorm druk wegrestaurant om toch maar onderweg te lunchen. Dat ging niet, want het was vol en zouden daar pas rond half 4 kunnen eten.
In Ronda aangekomen liepen we zoekend naar een leuk restaurant eerst even langs de kloof die het plaatsje inderdaad op indrukwekkende wijze doorklieft en ploften daarna op een terras om te eten. We bestelden lamsbout, die best lekker was, maar veel te koud. De patat die erbij zat was ok, maar de friet was ook koud. omdat de bediening ook niet echt vriendelijk was en erg slecht engels sprak hebben we het maar zo gelaten. Het was met €46 ook nog de duurste maaltijd van deze vakantie.


Terug naar de kloof waar we een hele tijd gefascineerd hebben staan kijken. Een van de indrukwekkendste natuurverschijnselen die ik ooit heb gezien.






Na nog even door het dorp gelopen te hebben liepen we terug naar de parkeergarage en reden we in 1 uur en 45 minuten terug naar ons huis in Rincon de la Victoria. We aten nog een tosti en hebben de rest van de avond zitten lezen op het dakterras.


Zaterdag 28 oktober 2017

We vertrokken om half 3 met de bus naar Schiphol om daar keurig op tijd met het vliegtuig naar Malaga te vertrekken.  De vlucht verl...